درد دل با دل – ماه تمام من

چـــرا دنــیــا پــره از حــــادثــه هـــــای وارونـــه

                                    عاشق کسی میشی  که عــاشـقــــی نــمــی دونــه

من به دنبـال تــو و تــو دنــبــال کـــســی دیــگــه

                                    هیچکدوم از ما دو تا بـه اون یکی راست نمی گه

من واســه ی  چــشــمـای نـازنین تو یک دیوونم

                                     من دوســت دارم ولــی عــلــتــشــو نــمــی دونــم

حـــالا کــه مــی خــوای بــری بــذار نگاهت بکنم

                                     چون یه بار دیگه می خوام این دلو ســاکت بکنم

یــــه چـــیــزی فقط بـــذار واســـه روز تــــولـدت

                                      هـــدیــم رو  بــیـــارمــو بــازم بــدم دست خودت

آدما فکر می کنن شــاعـــرا خـــیلـــی غـــم دارن

                                      کاش فقط این بود اونــاخیــلی کــسا رو کم دارن

عاشق کسی می شن که عـاشـقـــاش فـــراوونــه

                                      بین انتخاب عـشــقــش عــمـریه کـــه حــیــرونه

اونی رو که دوست داری چرا تو رو دوست نداره

                                      شایــدم دوســت داره ولــی بـــه روش نــمـیــاره

ولـــــی نــــه ایـــنــا مــال نـــداشـــتـــن لــیــاقــته

                                     اگه حرفم میزنــه بـــا تــو فـــقــط یـــه عـــادتـــه

نکنه جــملـــه هـــاشــو پـــای مــحــبــت بـــذاری

                                      بهتره حـــرفــاشـــو بـــه حــســاب عـادت بذاری

از خودش نمی شنوی اگه یــه روز بــخـــواد بره

                                      وقتی مـی پـــرســـی ازش مــیــگــه آره مسافره

ولـــی تــو شــب مــیــشیــنی که باز اونو دعا کنی

                                     یـــا واســــه ســلامــــت او نـــذراتـــو ادا کــنــی

چـــه قـــدر بــیـــن دلا و حــــرفــای مـــا فـاصلس

                                      چشمامون می خنده اما دلامون بـی حــوصــلـس

دوست نداشتن همو یه جور پنهون مــی کــنــیــم

                                      نمی دونیم که داریم یه قلبو ویرون مــی کــنــیـم

کاش بیاییم آبروی مجنون و ایـن قـــدر نــبــریــم

                                      دیگه منت نذاریم وقتی کــه نـازی مــی خـــریــم

عاشقی یعنی عـمـــل نــه شــکــــایــت نــه گــلــه

                                      اگه حتی بینمون بــاشـــه یـــه دنــیـــا فـــاصــلـه

                       مهم اینه که چقدر دوسش داری فــقــط هــمــیــن

                       اگـــه لازم بشـــه آبــــرورو بـــنــداز رو زمــیـــن

غصه نخور مسافر – ماه تمام من

غصه نـــخور مســافر اینجا مــا هم غریــبیم

                                        از دیدن نــور مــاه یـــه عــمره بـــی نصـــیبیم

فرقــی نداره بـــی تـــو بــهارمــون بــا پاییز

                                        نمی بینی که شعرام همــه شــدن غــم انـگــیز

غصه نــخور مســافر اونجا هوا که بد نیست

                                        اینـجــا ولــی آســمون بــاریــدنم بلــد نــیســت

غــصـه نــخــور مــســافــرفــدای قــلب تنگت

                                        فــدای بـــرق نـــاز اون چـــشــای قــشــنگــت

غصه نخور مســـافــرتــلــخــه هـــوای دوری

                                        من که خودم می دونم که تــو چـــقد صــبوری

غصه نخور مـســافــربـــازم مــیــای بــزودی

                                        مـــارو بــگــو چــه کــردیم از وقتی تو نبودی

غصــه نــخــور مــســافــرغــصــه اثـر نداره

                                        از دل تــو مـی دونــم هــیچــکــی خــبـر نـداره

غصــه نــخــور مـسافــررفـتـیم تـو ماه اسفند

                                        بـهــار تــو بـرمـی گردی چـیزی نـمونده لبخند

غصه نخور مسافرهمیشه این جـوری نیــست

                                        همیشه که عزیزم راهت به این دوری نـیــست

غـصــه نـخــور مــــســافــرتـــولــده دوبـــاره

                                       غــصــه نـــخــور مــســافر غصه نخور ستاره

غــصــه نــخــور مــسـافرغصه کار گُلا نیست

                                        ســفــر یــه امــتـحــان ِ بــه جون تو بلا نیست

غــصــه نــخــور مــســافــر تو خود آسمونی

                                         در آرزوی دوری کـــه بــیــایــی و بــمــــونی

من و تو – ماه تمام من

تــو هــم تـرک، مــنـم تــرک

               ایـنــم یــه درد مــشــتـــرک

                                تو غصه دار من غصه دار

                                                  پس واسه چـی بـیـاد بهــار

تو بی چراغ من بی چـراغ

               کـی بگــیــره ازمــا سـراغ

                                تــو هــم غـریب منم غریب

                                                 عشق چی بـود یـعنی فریـب

تـو بــارونـی مــن بــارونی

              پــس کــجــا رفت مهربونی

                                من بـی وفــا تــو بــی وفــا

                                                 چی کــار کـنــه بــا مــا خــدا

من بی فروغ تو بی فـروغ

             بازم به هـم بـگــیـم دروغ!

                                من انتـظــار تــو انــتـظــار

                                                  مــن بــاریـدم تــو هــم ببار

من چشم خیس تو چشم خیس

            برام یــه چیــزی بنــویــس

                                تو بــی گــنـاه مــن بی گناه

                                                  یعنی همش بـود اشــتــبــاه

                          مــن اعــتــمــاد تــو اعتمـاد

                          عشق و چرا دادیـم بــه بـاد ؟

وعده ما لب دریا – ماه تمام من

روی عکسا گـرد و خـاکِ

      بــیــشــتــر ِ دلا هـــلاکـــه

                 عهد و پیمـونــا شکــستـه

                         رشــتـه ی دلا گــســســته

                                 آدمــــا یــا هـــمــه مــردن

                                          یــا کــه مات و دل سپردن

آســــمـــونـــا پــــره دوده

      قلب عــاشـــقــا کـــبـــوده

               تــشــنــه هــا هــلاک آبـن

                      همه حـرفــا بــی جــوابـن

                                چشمــا خــونــه ی سواله

                                         مهربـون شــدن مــحــالـه

درو دیــوارا ســیـــاهــــــه

     آدرســامون اشـــتــبــاهــه

              بــغــضــا بــی صدا و کاله

                     هــمــه از فــکــر و خـیاله

                                تا دلـــت بــخــواد مــساله

                                        تا بخوای عاشق و شـاعر

نــصــف ِ زنــدگــی نگاهه

      بقــیش هــمــش گــنــاهــه

             خستگی و بی اعـتــمــادی

                      شـک و تـــردیـــد زیـــادی

                               نــمره هــای عشقمون تک

                                       بامــا مــون بـدون لک لک

کاش تو قحـطــی شــقــایــق

        باز بشینیم ســوارقــــایــــق

                 آنقدر می ریم که ساحــــــل

                         از منو تو بشـه غـــافــــــل

                                 قایق و با هم مـی رونیــــم

                                           می ریم اونجا ها می مونیم

نــه بــرای عشـــق مــیــلی

         نـــه کــســی بــه فــکر لیلی

                   حک شده رو هر دیـــــواری

                            کــه چــرا دوســم نــــــداری      

                                    زنده بودیــم اگــه فــــــردا

                                              وعده ی مــا لــب دریـــــا

                        نره از یـــاد تــو زیــبـــــا

                        وعــده ی مـــا لـب دریــا